Weerspiegeling
Ik zie de wereld om mij heen als een spiegel,” zegt de vriend met wie ik aan de waterkant zit. Ik kijk naar het meer: de bomen staan er ondersteboven in, de wolken drijven in het water. Het is prachtig. Maar wat bedoelt hij?
“Mijn omgeving spiegelt wat ik uitstraal en hoe ik overkom,” zegt hij. “Als ik veel vragen krijg, zal ik onduidelijk overkomen, of misschien wil ik het wel vaag houden. Als ik veel kritische reacties ontvang, vraag ik mezelf af hoe kritisch ik zelf ben. “
Ik ben er een beetje stil van. Ik ga na bij mijzelf hoe ik dat doe. Ik ken het principe wel, ik pas het ook wel eens toe. Maar ik moet toegeven dat ik nog vaak anders doe.
Dan geef ik af op mijn omgeving. Als ik kritische vragen krijg dan vind ik dat vervelend en wil ik dat de ander minder kritisch is. Of als ik veel vragen krijg dan denk ik snap je het nou nog niet?
Daarmee geef ik mezelf een reden om boos te worden op de ander, afstand te creëren, mij te ergeren.
En ik zie dat ik daarmee ruimte geef aan mijn overlevingsstrategie “beter willen zijn dan de ander. Het leven willen zien als een competitie.”
Dit is een oud patroon dat ik nu als volwassene niet meer in hoef te zetten en soms toch ongemerkt doe. Het heeft ook iets te maken met mijn omgeving willen regisseren. Veilig willen maken en als dat niet lukt, kunnen zeggen dat de wereld toch niet veilig is. Ook een oud patroon, dat ik niet meer nodig heb.
Ik moet denken aan een favoriete zin binnen de rebalancing opleiding. Wat zeggen de cliënten die in jouw praktijk komen over jou. Met welke hulpvragen komen zij en wat kan jij daarvan leren. Dus mijn cliënten als een spiegel voor mij.
Op dit moment gaat het in mijn praktijk veel over controle en loslaten.
Toepasselijker kan het eigenlijk niet denk ik met een lach. Ondanks dat ik al heel veel controle heb losgelaten, voel ik dat er nog meer lagen onder zitten. Er valt nog zoveel te onderzoeken.
Ik voel dat als ik mijn omgeving ga gebruiken als spiegel voor mijzelf, ik geen wij en zij meer creëer. Ik de ander dan helemaal los kan laten en daar dan ook geen controle meer over hoef te hebben. Ik kan dan helemaal bij mijzelf zijn en voelen hoe het is voor mij en wat ik er mee wil. Wat is mijn verlangen en hoe wil ik daarmee met de ander in contact zijn?
In mijn meditatie van deze ochtend kan ik het effect ervan voelen. Als ik geen controle meer over de ander wil, dan geef ik hem de mogelijkheid om helemaal zichzelf te zijn. En het geeft mij de ruimte om helemaal mijzelf te zijn. En daarmee de kans om als twee vrije zielen elkaar te ontmoeten. Ik voel de warmte van dit beeld in mijn hart.